วันพุธที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2554

สิ่งที่ยังเหลือ








วันจันทร์ที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2554

คั่นเวลาก่อน

ช่วงนี้ก็อย่าพึ่งเบื่อกันซะก่อน เพราะเข้ามาทีไรก็เห็นแต่เฟิร์น แล้วหม้อข้าวหม้อแกงลิงล่ะ ฟิโลล่ะ หน้าวัวใบล่ะไปไหน ส่วนอโลคาเซียคงต้องโบกมือลา เพราะตายหมดเลย จะเหลือก็แค่กระดาษเขียว กระดาษด่างสีทอง กระดาษด่าง อันที่จริงแล้วหม้อข้าวหม้อแกงลิง มันย้ายที่บ่อยหม้อเลยไม่ค่อยมี เนี้ยก็พึ่งจะย้ายบางส่วนไปหลังบ้านตามเดิม เลยไม่ค่อยได้ถ่ายมาลงแต่ว่าเป็นดอกอยู่หลายต้นเชียว มีตัวเมีย 4 ต้นน่าจะได้และตัวผู้อีกหลายต้น ก็มาชดเชยส่วนที่เสียไปตอนนี้ท่วม และช่วงนี้ก็คงเข้ามาเขียนแต่ว่าคงลงรายละเอียดได้ยังไม่มาก เพราะวุ่นๆ อยู่ตอนนี้ว่าจะ ใส่หมวดไม้อื่นๆ เข้ามาด้วยรวมไปถึงพันธุ์ไม้ไม่กลัวน้ำสำหรับบางคนที่อยากปลูกต้นไม้แต่ก็กลัวน้ำจะมาอีก
เฟิร์นมด หรือตาลมังกร(ใหญ่)ของไทย พอดีต้นนี้ได้มาหลังต้นแรกที่โชว์ไป แต่ใหญ่กว่า


เฟิร์นมหัสแดง เป็นทรีเฟิร์นว่ากันว่าเจ้านี้มีมาตั้งแต่ยุคหลายร้อยล้านปีก่อน 


เฟิร์นบริพัตร หลังจากน้ำท่วม ยอดแทงกันไม่บันยะบันยังเลย

วันอาทิตย์ที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2554

เสริมสร้างไม้ใหม่หลังน้ำลด

หลังจากน้ำลด ก็หาไม้มาเลี้ยงแล้วทำขายกันต่อไป จริงๆ แล้วเฟิร์นสายเนี้ยเลี้ยงมาก่อนน้ำจะท่วมได้พักนึงแล้ว แต่จุดเิริ่มต้นน่ะมาจากพี่ชายมาฝากเฟิร์นสายเอาไว้ รดน้ำให้ทุกวันมองไปมองมาก็เริ่มชอบ เริ่มจาก หางสิงห์ ช้องนางคลี่ สร้อยนางกรอง ก็ประมาณนั้น เพราะจริงๆ แล้วไม้ที่เลี้ยงอยู่ส่วนตัวก็มี หม้อข้าวหม้อแกงลิง หน้าวัวใบ ฟิโลเดนดรอน (พวกนี้เสียหายหมดเลยแต่ไม่ตายเพราะกู้เอาไว้ได้อยู่ในระยะฟื้นพูและได้หามาเพิ่มอีกด้วย) เฟิร์น อโลคาเซ๊ย (แต่เจ้าพวกนี้ ตายไปสามอย่าง) เหลือก็แต่กระดาษเขียว พญาจงอาง(ก็มาจากกระดาษเขียวแต่ลำต้นลาย) กระดาษด่างขาว กระดาษด่างสีทอง(เจ้านี้ตัดต้นบังคับให้ออกหน่อใหม่แล้ว) อ๋อแปลกแต่จริง เฟิร์นเนี้ยเจอน้ำท่วมเข้าไปถ้าไม่ตายเนี้ย มันนิ่งไปพักแล้วจะ แห่กันแทงยอดออกมาเลย
เฟิร์น สมาชิกใหม่ที่บ้าน

เฟิร์นหูช้าง ของแถมที่ติดมาในกระถาง 
เฟิร์น อันนี้ก็เช่นกัน แต่เคยเลี้ยงเมื่อนานมาแล้ว (ตายแล้ว) รอบนี้ลองใหม่